Dlaczego rosyjski jest łatwiejszy niż polski?

Rosyjski i polski to języki podobne do siebie i powie ci to każdy rodzic, dziadek, babcia i kolega. Niektórzy powiedzą, że bez problemu Polak dogada się z Rosjaninem po polsku. Dla mnie jest to bzdura jakich mało. Podobieństwo słownictwa polskiego i rosyjskiego oceniam na jakieś 50%, czyli co drugie słowo nie mówi nam nic. Gdy nie znasz co drugiego słowa, raczej nie mówimy wtedy o „braku problemów”. Jakkolwiek, te języki są porównywalne i w tym artykule chciałbym je skonfrontować. Przedstawię te aspekty języków, w których rosyjski jest łatwiejszy od polskiego. Mam nadzieję, że zachęcą was one do zainteresowania się rosyjskim, przynajmniej w pewnym stopniu. Uwaga: artykuł jest stronniczy.

4122823192_fed122294d_z

Podstawowa rzecz to fakt, że rosyjski jest bardziej „czytasz jak piszesz” niż polski. W rosyjskim nigdy nie ma dylematu czy to „sz”, które słyszymy, piszemy przez „sz” czy przez „rz”. Dodatkowo, w rosyjskim mamy jedno „u”, jedno „h”, jedno „ż”. Ortografia w rosyjskim jest łatwiejsza.

W rosyjskim nie ma rodzaju niemęskoosobowego. W liczbie mnogiej rzeczowniki mają tylko jeden rodzaj. Być może nie jesteście tego świadomi, ale rodzaj niemęskoosobowy sprawia ogrom problemów obcokrajowcom uczącym się polskiego, a także Polakom.

Stopniowanie przymiotników i przysłówków jest ciut łatwiejsze. W stopniu wyższym przymiotniki i przysłówki mają dokładnie tę samą formę (czyli „łatwiejszy” i „łatwiej” to ten sam wyraz), a ponadto nie odmienia się ona przez osoby i liczby (czyli „łatwiejszy”, „łatwiejsza” i „łatwiejsi” to te same wyrazy).

W rosyjskim mamy jeden przypadek mniej niż w polskim. Zgadnijcie którego przypadka brakuje. Brakuje najmniej używanego w polskim przypadka — wołacza. W ramach wołacza rosyjskojęzyczni używają mianownika, co upraszcza odmianę rzeczowników i przymiotników. Jest to dla nas dosyć zrozumiałe, bo sami bardzo często zastępujemy wołacz mianownikiem.

Przejdźmy do nieodmiennych rzeczowników. W rosyjskim są one… bardziej nieodmienne niż w polskim. Weźmy pod lupę wyraz „radio”. Po polsku usłyszymy „w radio, nie ma radio”, ale raczej nie usłyszymy „Jadę z naszym nowo kupionym radio” (może przede wszystkim dlatego, że narzędnik „radio” czyli „radiem” został spopularyzowany przez audycję radiową „Lato z radiem”). W liczbie mnogiej chyba każdy odmieni nawet mianownik na „radia”. A w rosyjskim? Dokładnie wszystkie formy tego wyrazu (tj. we wszystkich przypadkach i w obu liczbach) to „radio”. Łatwo jak nie wiem co.

Łatwiej też rozpoznać w rosyjskim rodzaj rzeczownika. W polskim jest taki problem, że wiele żeńskich rzeczowników kończy się na spółgłoskę („krew”, „mysz”). W rosyjskim tego problemu nie ma, bo nawet, jeśli słyszymy na końcu spółgłoskę w tych słowach po rosyjsku, to zapisują się one z miękkim znakiem (czyli ь) na końcu wyrazu, co pozwala łatwo stwierdzić, że to rzeczownik rodzaju żeńskiego. Od razu po spojrzeniu na кровь, мышь, педаль możemy powiedzieć, że to żeńskie rzeczowniki.

Tworzenie czasu przeszłego w rosyjskim to pestka! W polskim musimy odmienić czasownik zgodnie z liczbą, osobą i rodzajem. W rosyjskim osoba nie gra roli. Przykładowo, czasownik „być” odmienia się w czasie przeszłym następująco: ja był(a), ty był(a), on był, ona była, ono było, my byli, wy byli, oni byli („one” nie istnieją, pamiętasz? Bo nie ma rodzaju niemęskoosobowego).

Połączenia przymiotnik + rzeczownik w polskim żądają od nas wyboru czy chcemy najpierw powiedzieć przymiotnik, a potem rzeczownik, czy odwrotnie. Nieraz nie mamy dowolności, bo nie powiemy „narciarska skocznia”, nie powiemy „akustyczna gitara”, nie powiemy „strażacki wóz”. W rosyjskim za to przymiotnik zawsze stawiamy przed rzeczownikiem. Gitara akustyczna — akusticzeskaja gitara. I tak dalej.

Ostatnia rzecz, o której chcę powiedzieć, to „być” w czasie teraźniejszym. Takie coś w rosyjskim prawie nie istnieje. Zazwyczaj pomija się to słowo, zatem na przykład „(Ja) jestem zdrowy” to po rosyjsku „Ja zdorowyj”. Sam czasownik istnieje i wygląda on tak: есть. Jednakże, aby nie było zbyt trudno, nawet w przypadku, gdy jednak go używamy, to okazuje się, że jest on nieodmienny w czasie teraźniejszym. Forma dla każdej z osób to właśnie „есть”. Czyż to nie jest za proste?

Skomentuj artykuł tutaj lub na Facebooku.

Zdjęcie pochodzi z flickr.com.

5 komentarze do “Dlaczego rosyjski jest łatwiejszy niż polski?

  1. Сариэль

    А ведь и правда 🙂 не такой уж и сложный русский язык. Если не считать ударения, конечно.

    Odpowiedz
    1. uczmysiejezykow Post author

      Ja to widzę inaczej. Wg mnie ten komentarz to stek bzdur. Bijmy się na gołe klaty, zamiast argumentować.

      Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.